![]() |
Ten artykuł zawiera treść, która oficjalnie nie została jeszcze zapowiedziana, opublikowana lub została zaczerpnięta z obecnie dostępnej wersji testowej gry (PTB). Informacje zawarte w tym artykule mogą ulec zmianie. |
Mikaela Reid | |
---|---|
![]() | |
Płeć | Kobieta |
Rola | Młoda Mistyczka |
Narodowość | Nieznana |
DLC | Hour of the Witch |
Aktor Głosowy | Nieujawniona Aktora Głosowa |
Mikaela Reid jest jedną z 29 Ocalałych w Dead by Daylight
.
Jest ona częścią dodatku CHAPTER 21.5: Hour of the Witch, Półrozdziałem DLC, który ukaże się w Grudniu 2021 roku.
Opis Postaci[]
Mikaela Reid jest młodą mistyczką zdolną do zmiany próby za pomocą nadprzyrodzonych zdolności.
Jej wyjątkowe umiejętności Jasnowidzenie , Urok: Krąg Uzdrowienia
i Urok: Naprawiacz Dusz
pozwalają jej nadzorować obszar i tworzyć miejsca pocieszenia i leczenia.
Poziom trudności: Średni
Tło Fabularne[]
Mikaela Reid miała szesnaście lat, gdy zmarł jej ojciec. Zawsze brakowało jej wspólnych lekcji żeglarstwa o świcie, kolorowych, ale niejadalnych taco i jego ciepłego, zaraźliwego śmiechu. Czuła się tak, jakby wiosłowała w ogromnym, czarnym jak podczas burzy oceanie, a każda przetaczająca się fala zanurzała ją w wodzie. Dryfując w bolesnej ciemności, prawie się zgubiła, ale dzielnie wróciła na brzeg dzięki miłości i trosce.
Otoczona dobrymi ludźmi i wspierana przez przyjaciół Mikaela zostawiła przeszłość za sobą i spojrzała na życie w nowy sposób. Była podekscytowana próbowaniem nowych rzeczy i odkryła, że opowiadanie historii pomaga jej dać upust emocjom. Przyjaciele lubili jej opowieści o niebezpieczeństwach i trudach przetrwania. Czytała coraz więcej horrorów i delektowała się możliwością emocjonującej ucieczki od codziennych problemów, którą jej zapewniały. Jesień stała się jej ulubioną porą roku, gdyż zawsze organizowała wielkie przedstawienie z okazji Halloween. Zapraszała wszystkich przyjaciół na porywającą noc pełną horrorów, strasznych gier i domowych smakołyków.
Z biegiem lat w ramach rozrywki zajęła się też czarami i praktykowała lekkie błogosławieństwa, zaklęcia roślinne i wróżenie z dłoni. Uprawiała szałwię, bylicę i lawendę, by wytwarzać domowe produkty, takie jak mydła i balsamy do skóry. Marzyła o tym, by pewnego dnia żyć z produktów, które robiła dla przyjaciół i rodziny.
W międzyczasie pracowała jako baristka w Moonstone – niezależnej i ekscentrycznej kawiarni w artystycznej części miasta. W każdy piątkowy wieczór organizowała w kawiarni open mic, podczas którego opowiadała klientom historie. Julian, jej najlepszy przyjaciel i współlokator, nagrał niektóre z tych występów i umieścił je w sieci. Ponadto bez informowania jej zgłosił jeden z nich na Festiwal Wiecznego Halloween, podczas którego występowali znani gawędziarze.
Zaproszenie na udział w wielkim finale w Halloween było dla Mikaeli wspaniałą niespodzianką. Nagroda była na tyle sowita, że umożliwiłaby jej wprowadzenie na rynek własnej linii produktów. Podekscytowana dziewczyna w każdym pokoju zapaliła pęk białej szałwii, aby rozproszyć negatywną energię, po czym zaczęła snuć swoją opowieść grozy.
Mikaela nie spała całą noc, wypełniając zeszyty wstępami do historii, które wkrótce porzucała. Miała w głowie pewną opowieść, ale uporządkowanie jej wymagało cierpliwości i umiejętności. Następnej nocy zaczęły się koszmary. Przez tydzień budziła się zdyszana w środku nocy. Każdej nocy sen był taki sam. Ciągnięto ją po zimnych schodach i wrzucano do ciemnej piwnicy. Wtedy jej płuca zaczynały płonąć, gdy ostry żelazny hak wbijał jej się w klatkę piersiową. Ciemna postać pociągała za hak i podnosiła ją z ziemi – powoli, aż budził ją ból. Im bardziej dopracowywała swoją halloweenową opowieść, tym mroczniejsze stawały się koszmary.
W miarę upływu dni wyczerpanie, niepokój i stres zbierały żniwo. Często była roztargniona, więc jej kawy w Moonstone były zrobione zbyt szybko, smakowały cierpko lub trafiały do niewłaściwego klienta. Nie błogosławiła już rano ziaren kawy ani nie szukała znaków w fusach. Miała mało energii, a jej magia była wyczerpana.
Kiedy pewnej nocy obudziła się z krzykiem, miała już dość. Poprosiła Juliana, by obserwował ją podczas snu i nagrywał wszystko, co niezwykłe. Julian zgodził się i zaczął nagrywać, gdy Mikaela położyła się w łóżku.
Kilka minut później zaczęły drgać jej palce u rąk. Potem u nóg. Jej oddech stał się ciężki. Nagle Julian zaczął z trwogą patrzeć, jak Mikaela powoli unosi się w powietrze i lewituje nad łóżkiem. Spanikowany potrząsnął jej ramionami, by ją obudzić, ale przestał, gdy zaczęła krzyczeć. Chwycił za telefon, by zadzwonić po karetkę, ale potężny hałas odwrócił jego uwagę. Spojrzał w dół korytarza i zobaczył wielki kieł pająka przebijający się przez drzwi łazienki.
W tym momencie Mikaela obudziła się. Zobaczyła czarny kieł szatkujący drzwi i wyskoczyła z łóżka. Zatrzasnęła drzwi sypialni i krzyknęła do Juliana, by pomógł jej je zabarykadować. Zanim chłopak zdążył zareagować, wysiadł prąd. Pokój pogrążył się w nagłej ciemności.
Sekundę później światła znów się zapaliły i nastała niesamowita cisza. Mikaela i Julian ostrożnie wyszli z sypialni. Drzwi do łazienki były nienaruszone i nie było na nich śladu niczego dziwnego. Ale Julian nagrał każdy dźwięk.
Potem nastąpiła bezsenna noc. Kiedy dziewczyna wróciła do mieszkania po swojej zmianie, Juliana tam nie było. Chciała, by usunął nagranie przerażającej nocy, które zamieścił w internecie. Podejrzewała, że Julian może być w szkole, więc wyszła. Drzwi zatrzasnęły się za nią, zagłuszając zduszony krzyk z łazienki.
Gdy zbliżała się do samochodu, obejrzała się przez ramię. Czuła się… obserwowana. Wyszeptała zaklęcie ochronne i chwyciła klucze. Nagle na ścianie pojawił się cień, więc rzuciła się do biegu. Dotarła do samochodu, w pośpiechu wsiadła do środka i zablokowała drzwi. Oddychając ciężko, wyjrzała przez okno. Nikogo tam nie było. Może to nerwy płatały jej figla. Uruchomiła silnik i odjechała.
Następnego dnia Juliana nadal nigdzie nie było. Mikaela skontaktowała się z wszystkimi znajomymi. Szukała go cały dzień i czekała na niego całą noc. Zrozpaczona i niespokojna spóźniła się na swoją zmianę w Moonstone. Nadeszło Halloween – dzień festiwalu. Julian zgłosił ją do konkursu. Wspierał ją za każdym razem, gdy wątpiła w siebie. Może przyjdzie. Jednak przez koszmary i zniknięcie Juliana nie była w stanie przygotować opowiadania na konkurs. Spojrzała na swój notatnik wypełniony marnymi rozpoczęciami. Była przerażona i niewyspana – mogła zostać w domu. Albo dokończyć to, co zaczął Julian. Nie bez powodu uwielbiała opowiadać historie grozy. Dzięki nim czuła się na tyle odważna, by stawić czoła każdemu wyzwaniu.
Tego wieczoru, gdy prowadzący wywołał imię Mikaeli na Festiwalu Wiecznego Halloween, ta odważnie wkroczyła na scenę ubrana w kostium: czarną sukienkę pasującą do szerokiego kapelusza wiedźmy. Miała nadzieję, że w tłumie dostrzeże Juliana. Nie mogła go jednak znaleźć, a patrzenie bezpośrednio na publiczność okazało się błędem. Przed nią znajdowało się morze wyczekujących twarzy, oczy obserwujące każdy jej ruch. Serce waliło jej w piersi, a ręce zaczęły się trząść.
Chwyciła ciepły mikrofon i chrząknęła. Przywitała ją cisza przerywana jedynie odległym kaszlem. Przypomniała sobie, że Halloween to dzień, w którym zasłona między królestwem ludzi a zaświatami rozrzedza się. Miała w sercu ważną historię. Jeśli opowie ją dobrze, może Julian ją usłyszy.
Mikaela wzięła głęboki oddech. Wilgotny wiatr jesieni uniósł wokół niej złote liście. Czuła ich ostry, wilgotny zapach. Przełknęła gorzki posmak kawy, który pozostał jej na języku. Ze starego dębu dobiegało odległe krakanie wron. Zamknęła oczy. Karmazynowy mrok pod jej powiekami stał się ciemniejszy. Serce zwolniło. Powoli wypuściła powietrze. Jej oddech wytworzył mgiełkę w zimnym nocnym powietrzu. Teraz czuła się przebudzona, odświeżona po raz pierwszy od wielu tygodni i gotowa opowiedzieć historię swojego życia.
Mówiła do mikrofonu głębokim, przejmującym głosem. Opowiedziała historię o powiewach wiatru w zimną jesienną noc. O wiernym przyjacielu, który znika przed świtem. O zapomnianych ofiarach ukrywających się na skrzydłach ciemności. O drżących grobach, zapieczętowanych straszliwymi tajemnicami. I o wiecznej nocy w cieniu śmierci.
Mikaela wskazała na nocne niebo i powiedziała, że żadna ciemność nie jest tak naprawdę poza zasięgiem światła. Nawet w tę bezksiężycową noc niebo lśniło dawno umarłymi gwiazdami.
Ku zdumieniu publiczności dziewczynę ogarnęła gęsta czarna mgła.
Nigdy więcej nikt nie widział Mikaeli Reid.
Unikalne Umiejętności[]
Są to umiejętności, które pojawiają się początkowo tylko w Krwistej Sieci Mikaeli. Po osiągnięciu 30 poziomu, dostępne są ich przyswajalne wersje:
- Jasnowidzenie – Poziom 30
- Urok: Krąg Uzdrowienia – Poziom 35
- Urok: Naprawiacz Dusz – Poziom 40
Raz zdobywszy, inni Ocalali będą w stanie znaleźć Umiejętności Mikaeli w swoich własnych Krwistych Sieciach.
Jasnowidzenie |
Opis Umiejętności nie został jeszcze dodany do szablonu. | |
---|---|---|
Urok: Krąg Uzdrowienia |
Opis Umiejętności nie został jeszcze dodany do szablonu. | |
Urok: Naprawiacz Dusz |
Opis Umiejętności nie został jeszcze dodany do szablonu. |
Osiągnięcia[]
- Główny artykuł: Osiągnięcia
Obecnie dostępne jest 1 Osiągnięcie dla Mikaeli.
Ikona | Nazwa | Opis |
---|---|---|
Adept Mikaela |
Przedmioty Kosmetyczne[]
Gracze mogą dostosować swoją postać wybierając odpowiedni styl ubrań z każdej z kategorii. Zakrwawiony ubiór jest dostępny po osiągnięciu Poziomu 50 Mikaeli i odpowiedniego Poziomów Prestiżu.
Do ubioru Mikaeli należą:
Domyślny[]
Szablon:Mikaela's Default Cosmetics
Prestż[]
Szablon:Mikaela's Prestige Cosmetics
DLC[]
- Główny artykuł: Rozszerzenia do gry
Mikaela jest obecnie częścią 1 DLC:
- Chapter XXI: Chapter Name
Ciekawostki[]
- Mikaela jest trzecim Ocalałym dodany przez Półrozdział.
- Jest czwartą Ocalałą noszącą okulary.
- Umiejętności Mikaeli Perks wprowadziły Mechanikę Dobrych Totemów
.
Gallery[]
Mikaela, w swoim zwiastunie
OCALALI ![]() | ||||
---|---|---|---|---|
POSTAWOWA GRA | ROZDZIAŁY I-III + PARAGRAF I |
ROZDZIAŁY IV-VII | ROZDZIAŁY VIII-XI | PARAGRAF III + ROZDZIAŁY XIII-XIV |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
ROZDZIAŁY XV-XVIII | ROZDZIAŁ XIX | |||
![]() ![]() |
![]() ![]() |
|||
![]() ![]() |
||||
![]() ![]() |
||||
![]() ![]() |
||||
ZABÓJCY ![]() | ||||
POSTAWOWA GRA | ROZDZIAŁY I-III | ROZDZIAŁY IV+V + PARAGRAF I |
ROZDZIAŁY VI-VIII | ROZDZIAŁY IX-XI |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
ROZDZIAŁY XII-XIV | ROZDZIAŁY XV-XVII | ROZDZIAŁY XVIII-XIX | ||
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
||
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
||
![]() ![]() |
![]() ![]() |
|||
NIEZAUWAŻENI BOHATEROWIE | ||||
Benedict Baker | Byt ![]() |
Observer ![]() |
Vigo | i wiele innych... |
NIEUŻYWANE/SPEKULOWANE POSTACIE | ||||
Smasher | Teacher |